Z ciekawości… pod koniec 10.4 słychać szept (ja tam słyszę wyliczankę, 1-2-3, 1-2-3). To może być zapowiedź czegoś, czy raczek nic istotnego (możliwe nawet że to część ścieżki dźwiękowej)

„Gimple&Co. umyślili sobie taki styl odcinka”… prosty i skuteczny sposób na pokazanie „wnętrza” bohaterów, a Althea ze swoim hobby więcej niż wystarczająco to uzasadnia. Niech już będzie, ale nie róbcie tak więcej

Plusy dodatnie: jeśli popatrzeć co  mówią Victor i Daniel, najwięksi kłamcy i manipulatorzy w okolicy, widać że słowa mówione do kamery są kreacją, opisem jak ludzie chcieliby być postrzegani. W tym kontekście Alicia mówi jakieś bzdury, snuje plany i przedstawia motywacje w które sama nie wierzy, jakby wymyślone ad hoc. Dobrze to oddaje jej zagubienie na tym etapie historii. Z kolei u June ciągle pobrzmiewa jakieś poczucie tymczasowości, jakby gdzieś się wybierała, bo zdecydowanie w tej chwili nie jest u siebie. Za to Morgan przed kamerą to ciągle ten sam Morgan, widać aikido nie do końca mu się przyjęło i swój nowy wizerunek musi odgrywać 24 godziny na dobę.

Pojawienie się kamery w serialu sprawiło, że postacie zachowują się jak przeciętni ludzie wepchnięci przed obiektyw (a to niespodzianka). Stąd wrażenie, że ogląda się telewizyjne Trudne sprawy. Za przykład niech będzie scena w której Victor i June przeszukują aptekę – to nie było drewniane aktorstwo, ale przekonywająco zagrane drewniane aktorstwo. Duża różnica

Ostatnie odcinki ogląda się coraz lepiej… jeśli tylko ktoś lubi Firefly. Firefly („serial science fiction z 2002 roku osadzony w realiach kosmicznego westernu” Nie masz uprawnień do wyswietlania linków na tym forum. Załóż konto lub Zaloguj się),  a nie Herkules/ Xena czy któryś ze Star Treków, bo to już czasy, kiedy konwencja jasnego podziału na dobro i zło i „na koniec odcinka wszystko się dobrze kończy” jako zbyt naiwna mocno się wypalała. A wtedy została jeszcze twórczo i z dobrym skutkiem wykorzystana.

Parafrazując pewną kwestię z Rejsu Piwowskiego, FTWD staje się serialem z XXI wieku. Pierwszej dekady XXI wieku. Początku pierwszej dekady XXI wieku.

Odcinek jak odcinek, dobre podsumowanie.

Było jednak coś ciekawego. O ile w relacjach Dwight - Simon - Negan, czy Hilltop - Negan nie zobaczyliśmy nic odkrywczego – fortuna kołem się toczy i raz na wozie, raz pod wozem – odcienie tego samego, to już Eugene zrobił coś nowego. Po oświadczeniu Rosity, że pogardził przyjaźnią i przyjaciół stracił, ostatecznie zwrócił się do ludzi którzy może go nie kochają, ale potrafią docenić.

Do dyskusji pozostaje czy jest to odpowiedź na nieustanne bycie lekceważonym, czy objaw zaburzeń psychicznych lub osobowości i wynikająca z tego (pozorna?) bystrość umysłu – przyjaciele odeszli, czyli w tej chwili ich nie ma i należy szukać czegoś innego. Ja nie potrafię rozszyfrować w którym kierunku prowadzona jest ta postać

No to mi się wyjaśniło dlaczego Negan puścił wolno Meggi a wyrżnął dzieci z oceanside.

No i Oceanside - Negan. Pzryznam że nie wiem o co chodzi

Sytuacja z filmu namber łan: spieprzamy kilkoma ciężarówkami, żeby nas goniono i żebysmy mogli zrobić zasadzkę (…) Co robimy?? Kleczymy. Klęczymy w rządku jak dzieci na pierwszej komunii. Wszak przynajmniej dwoje z nas może zająć pozycje po drugiej stronie lasu i wtedy wróg nie ma szans na schowanie się za autem, no ale po co??

Może offtopic, ale przypomniało mi to kawałek (dla odmiany) dobrego kina
Nie masz uprawnień do wyswietlania linków na tym forum. Załóż konto lub Zaloguj się

Wątek Carla – wart największej uwagi, ale nie dla samego siebie, a dla odliczania które się zaczęło. Zginie w tym odcinku, czy jeszcze nie
Wątek Hilltop – całkiem dobrze rozpisany, zwłaszcza jeśli Maggie jest dla kogoś zagadką
Carol – musisz być królem, albo udawać tak dobrze, jak tego od ciebie oczekują; wychodzi na to, że Carol jednak nigdy nie przezwyciężyła roli bitej żony, dalej żyje wyłącznie z poczucia obowiązku. Kim zatem jest Ezekiel i kto go „bił” przed apokalispą?
Rosita – strzelanie z granatnika na 10m w zamkniętym pomieszczeniu? Można było oszczędzić na wybuchu, pocisk który jeszcze się nie uzbroił zrobiłby swoje, byłby bardziej realistyczny, a całość tańsza w realizacji.
Rick – miało być gorzej… Niewątpliwym plusem jest fakt, że pokazano komunikację między grupami, co udowadnia realizowanie domniemanego wcześniej planu

Może wszystko jest szyte grubymi nićmi, jednak jeśli spojrzeć na ostatnie odcinki jak na całość (albo jak na telenowelę), dopatrzeć się można jakiegoś sensu
• miotanie się Morgana między skrajnościami przyspieszyło i zaczyna on zatracać poczucie tożsamości – jesteśmy tacy jak oni
• rozterki Ricka - Moralesa – jesteśmy tacy sami
• zmiana nastawieniu Tary – musimy być tacy jak oni
• etc.
wszystko to naprowadza m.in. na nadchodzące pytanie o jeńców (pewnie będzie im więcej), zrobić im Wandeę czy zdemilitaryzować i dogadać się.

Cała seria może okazać się podprowadzeniem do finałowego odcinka, gdzie Rick zademonstruje że nie jest Neganem. Tani chwyt… ale cóż.