Po obejrzeniu stwierdzam że odcinek był bardzo dobry i kolejny zapowiada się też bardzo dobrze miejmy nadzieje że utrzymają ten klimat.

Cześć to mój pierwszy post wiec witam wszystkich serdecznie, a co do odcinka moim zdaniem odcinek najlepszy ze wszystkich jakie były coraz bardziej przypomina TWD. Warto obejrzeć.

Właśnie jest na odwrót. Fear w niczym nie przypomina TWD i to jest jego zaleta. Inne tępo, inne podejście do realizacji fabuły, inny sposób posługiwania się potencjałem postaci czy budowania bohatera grupowego. W ogóle inna stylistyka. Do tego długie kadry czy sceny dające aktorom miejsce dla siebie. To jest powód dla którego serial aż tak mocno przykuł moją uwagę. Oczywiście nie jest to materiał na miarę Darabonta ale jest na pewno bardzo dobry.

Co do odcinka, pilot sezonu drugiego Fear postawił mnie w bardziej pozytywnym nastawieniu niż ostatnie trzy premiery TWD. W epizodzie tak naprawdę dużo się nie dzieje i można go zaliczyć do odcinków o charakterze "slow-burn action" ale mimo wszystko jest ciekawie i (co mnie najbardziej cieszy) bez zgrzytów. Pojawia sie kilka cliche wątków ale to raczej nieodzowny element tematyki. Scena otwierająca odcinek zrobiła na mnie wrażenie na miarę wjazdu Ricka do Atlanty. Niesamowite ujęcie.

Nie pałam za dużym entuzjazmem po obejrzeniu odcinka. To wolne tempo po prostu mnie znużyło i zwyczajnie momentami się nudziłam.  Rozumiem ideę itd., ale dla mnie było za wolno. Fakt, zakończenie jak najbardziej na plus, w tym momencie poczułam prawdziwy dreszczyk emocji i niepewność. Był to niewątpliwie najlepszy moment. Ponadto podobali mi się: Travis, Chris, Nick, Salazar (po tej przerwie nie pamiętam, czy prawidłowo zapisałam, ale każdy wie o kogo chodzi), natomiast w tym odcinku nie przemawiają do mnie panie.  Zgrzyta mi 'beztroska' w zachowaniu Madison i jej córki. Poważnie po tym, co do tej pory przeszli jako grupa, po tym, co sami zrobili, teraz takie decyzje podejmują... Jestem na świeżo po obejrzeniu i w sumie nic więcej nie przychodzi mi do głowy, jednie: szału nie było, ale też nie było źle, na pewno obejrzę kolejny.

Już to pisałam, ale muszę powtórzyć - Strand w tej czapce jest łudząco podobny do Ś.P Pączka xD

1 sezon średnio mi się podobał, ale mimo tego zdeklarowałam się do oglądania drugiego sezonu z czystej ciekawości, zobaczyć jak to dalej się rozwinie. Trailer 2 serii, tym bardziej do tego mnie zachęcił. Dryfowanie po morzach i ocenach, wąska grupka...wg mnie ma to w sobie fajny klimat, może być naprawdę ciekawe i jest to taki powiew świeżości przy umęczonym TWD.

Bardzo klimatyczny początek, czuć ten strach, napięcie i horrorwatość. Muszę przyznać że aż mnie ciarki przeszły, jak pokazali to płonące L.A.

Nie chcę chwalić dnia przed zachodem Słońca, ale po tym odcinku w moim odczuciu jest znaczna poprawa jeśli idzie o bohaterów. Nie są już jacyś tacy nijacy. Nick i Salzar, których w sumie lubiłam w 1 sezonie, a którzy gdzieś tam potem "zniknęli" (zwłaszcza Nick), znów nabrali kolorów. No i Strand. Na koniec poprzedniego sezonu, wydawał mi się być ciekawą postacią i nadal uważam że taki jest. Zorganizowany, tajemniczy, inteligenty i z konkretną strategią przetrwania. Oczywiście olanie tamtych ludzi na oceanie, nie było zbyt etyczne, niemniej popieram jego postawę jak i Travisa. No i właśnie Travis i Madison przestali mnie irytować

Nie uważam żeby Maddy albo Alice w tym odcinku zachowywały się beztrosko. Widać u jednej i u drugiej, wspominane wcześniej zagubienie i przybicie całą sytuacją. Alice gadała z tym gościem przez radio, bo potrzebowała z kimś porozmawiać, wygadać się. Tak się spodziewałam przez swoją nieostrożność, ściąganie na nich kłopoty.

Odcinek był raczej statyczny, było dużo gadania, ale dla mnie to jest uzasadnione w końcu siedzą na póki co bezpiecznej łodzi ;] Poza tym, moim zdaniem zarówno rozmowy jak i korelacje między postaciami są poprowadzone w udany i ciekawy sposób, żałoba Chrisa wiarygodnie pokazana itd. Podoba mi się to że rozmowy dotyczą obecnej sytuacji, tego co zrobią dalej, jakieś różnice poglądów, są to konkretne rozmowy, takie normalne, ludzkie, nie jakieś denne i wydumane filozofie rodem z TWD.

Końcówka też bardzo dobra i trzymająca w napięciu.

Generalnie, bardzo dobry odcinek (8/10), nie nudzi, jest klimat i napięcie, wciąga... mam szczerą nadzieje, że kolejne odcinki będą również trzymać taki poziom.

Już to pisałam, ale muszę powtórzyć - Strand w tej czapce jest łudząco podobny do Ś.P Pączka xD

O tym samym pomyslałam, z tym że Pączuś miał proste zęby

Odcinek niezły, zupełnie inna perspektywa przetrwania, powiew świeżości. Jestem ciekawa co dalej, choć początek odrobinę mnie nudził.

Dzisiejszy odcinek oceniam na 7/10. Początek robił wrażenie - trochę wadzi mnie jedynie to, że  z bohaterów już się robią tacy "fajterzy". Później tempo wyraźnie zwolniło i w sumie za wiele się nie działo, ale mimo to oglądało się całkiem przyjemnie. Końcówka pachniała trochę absurdem - no bo kto kilka godzin (albo mniej) po pogrzebie własnej matki idzie popływać? Cliffhanger wyszedł całkiem niezły, zobaczymy jak akcja się rozwinie dalej.

Chwilowo z bohaterów najbardziej do gustu przypadł mi Salazar. Strand też jest ciekawą postacią, ale odnoszę wrażenie, że od samego początku budują go jako idola tłumów (tak jak Daryla w dalszych sezonach TWD) - oby jego dalszy rozwój pokazał, że jego zachowanie jest jakoś sensownie poparte. No i wspomnę jeszcze o Alicii, chociaż w tym przypadku sam nie jestem pewien, czy sympatia nie wynika z tego, iż aktorka ją odgrywająca pojawiła się również w innym oglądanym przeze mnie serialu ("The 100").

No i trochę szkoda, że już na samym początku marginalizują jednego z bohaterów, tj. Ofelię. W ciągu 40 minut pojawiła się w sumie raz, w dodatku nic do odcinka nie wnosząc. Także chyba możemy powoli snuć domysły, że należy do grupy "do odstrzału".

- ,, Już wszystko wiem. Do zobaczenia wkrótce." Czyżby to miało znaczyć, że nasi bohaterowie będą mieli kłopoty z tymi, do których Strand nie zdecydował się popłynąć?

Raczej z ludźmi od tego Jacka z którym Alice rozmawiała przez radio.

- Strand jest bardzo nieufny w stosunku do innych, decyzja o zostawieniu ludzi taka trochę... ani dobra, ani zła. Z jednej strony nie powinno się tak zostawiać na pastwę ludzi, z drugiej, jak zauważył Travis nie wiele by tym ludziom pomogli.

Z jednej strony tak, jednak z drugiej, tych ludzi tam było sporo, nie sądzę żeby się wszyscy zmieścili na Abigale, poza tym Strand woli dmuchać na zimne i nie ryzykować. W końcu nie wiadomo kto to, mogłoby się okazać niektórzy z nich mogliby stwarzać zagrożenie. Travisowi i reszcie ufa na tyle i najwyraźniej w jego opinii nie stanowią oni zagrożenia. No i też nie wiemy czy nie kryje się za tym coś więcej w końcu Strand wydaję się nie do końca być z nimi szczery i coś może ukrywać.