Dumny z siebie jestem bo od razu po tytule powiązałem epidemię zombie z Czarną Śmiercią. Niezłe nawiązanie muszę przyznać. Ogólnie to 9/10 oceniam, dychy nie daję bo nic nie wyrwało mnie z kapci w tym odcinku. Oglądało się go bardzo przyjemnie i tyle. Od strony technicznej nic mnie nie irytowało, natomiast jeśli chodzi o bohaterów to mesjanistyczny kompleks Madison jest dla mnie irytujący. Fajnie że Chris dostał trochę więcej akcji dla siebie, do tej pory tylko się snuł i odgrywał rozgoryczonego (mniejsza o powody). A tutaj akcja z rozkwaszaniem twarzy zombie i do tego zaniepokojony ojciec - coś z tego może być.

Odcinek jak wspomniał Tomb, był zapychaczem, właściwie nie wiele się działo, po za tym, że przekoczowali przez chwilę u jakieś rodzinki. Mam nieco mieszane odczucia czy ogólnie patrząc ładowanie takiego fillera już na samym początku jest dobre i mam nadzieje że jednak nie będzie ich wiele.

No ale przechodząc do samego odcinka, to mimo że zapychacz, to bardzo przyjemnie się ten odcinek oglądało. Podoba mi się napięcie jakie budują. Z jednej strony mamy jakąś łódź, która ich ściga z drugiej strony mamy informacje co się dzieje na terenie innych stanów...z ekranu wylewa się osaczenie, poczucie beznadziei i to że mają przerąbane. Dzięki temu ten serial nabiera co raz bardziej fajnego, postapo klimatu.

Kolejny klimatyczny początek z trupkami wyłaniającymi się z fal oceanu. Już myślałam że jakaś wpadka, bo jak to te dziecioczki ani nie widzą ani nie słyszą, pocharkujących zombiaków, a tu się okazało że dzieli ich siatka

Rozbawił mnie Salzar jak przesłuchiwał Stranda. Najpierw się wpatrywał w niego jak w obrazek,a potem krążył koło niego klepiąc się po brzuchu xD Salzar jest nieufny, nawet sugeruje że łódź nie należy do Stranda i próbuje wyciągnąć jakieś informacje z niego, ale ten umiejętnie nic mu nie mówi, ciągle powołując się na argument, że przecież zapewnił im dach nad głową i to powinno im wystarczyć. Twórcy nadal budują tajemnice wokół Stranda. Ta rozmowa telefoniczna i jakieś zdjęcie...nadal nie mam żadnych przypuszczeń, co do tego o co w tym chodzi i nie wiem czy Strand ma jakieś złe intencje czy dobre. Aczkolwiek wydaje mi się, że facet po prostu działa w swoim interesie i nie ma zamiaru ich pozabijać czy coś Wydaję mi się że ich zabrał, bo wychodzi z założenia że w niewielkiej grupie jest po prostu bezpieczniej niż w pojedynkę.

Travis nie bardzo potrafi dogadać się z Chrisem, a ten z kolei trochę się podszkolił w ubijaniu trupków. Chyba chłopak trochę w ten sposób rozładowuje emocje.

Salzar też ma napięte relacje z córką. No i właśnie tutaj póki co dla mnie na minus jest to, że Ofelia jest dosyć marginalizowana i ma jedno zdanie na cały odcinek. Mam nadzieje że to się zmieni, bo dziewczyna ma nawet potencjał. Matka nie żyje, ojciec z mroczną przeszłością, który ją traktuje jakby nadal była małą dziewczynką.
Wydaję mi się że Salzar nie dobił matki tych dzieciaków ze względu na to co mu powiedziała Ofelia.

I jednak dostaliśmy Nicka, który przy najbliższej okazji zaczął niuchać za prochami Jego znajomość leków pewnie się im jeszcze w przyszłości przyda

Co do tej rodzinki, to z początku nie czaiłam, jak ta kobita może chcieć oddać swoje dzieci obcym ludziom, ale jak się nad tym zastanowiłam, to ma to sens. Te dzieci raczej miałby większe szanse w grupie, która jest w drodze, niż zamknięte na wyspie, gdzie spore zagrożenie Trupami, a jedyna droga ucieczki to piguły tatusia.
Dlatego postępowanie najstarszego syna mało rozsądne, że zdecydował zostać się z młodszym bratem na tej wyspie, no ale działał pod wpływem emocji, no i też miał wpojone przez ojca zasady. Nie można uratować kogoś, kto tego ratunku nie chce. Mam nadzieje że Madison zacznie sobie zdawać z tego sprawę, nim będzie chciała kolejny raz pomagać wszystkim w około.

Ogólnie wątek z rodzinką, całkiem zgrabnie zrobiony i zamknięty.

Czekam gdzie zacumują za tydzień

8/10

Bardzo dobry odcinek.
-Ciekawy wątek rodziny na wyspie, szczególnie Grega. Człowiek z własnymi przekonaniami, filozofią, który jednak w ostatniej chwili gotowy był zrezygnować z nich, by uratować syna.
-Czyżby Strand miał na celu przypłynięcie do Meksyku? W sumie to dosyć rozsądne. W Ameryce nie ma co szukać, a w Meksyku może jest inaczej.
-Dobrze, że więcej czasu dostał Chris, jego relacje z ojcem nadal nie są za dobre.
Oceniam 9/10.

Całkiem niezły odcinek, chociaż trochę szkoda, że już drugi epizod okazał się zapychaczem... No ale mimo to było ok. Mam tylko nadzieję, że Madison nie zostanie poprowadzona dokładnie jak Rick, tzn. "ufajmy i pomagajmy wszystkim" "nie pomagajmy i nie ufajmy nikomu" "nie ufajmy nikomu ale mimo to pomagajmy wszystkim którzy do nas nie strzelają".

W ogóle to mnie taka myśl naszła, że mimo całej tej apokalipsy bohaterowie znajdują się w bardzo wygodnej i w miarę bezpiecznej sytuacji. Jakby Ricki znalazły luksusową łódź z pełnym bakiem i ładnie ogrodzoną wyspę z całkiem przyzwoitym domkiem, to chyba zostałoby to uznane za happy end i TWD by się skończyło. A tutaj? Jeszcze chcą uciekać, no bo przecież jest niebezpiecznie 

Mam z FTWD dziwny przypadek. Niby lubię ten serial i czekam na kolejne odcinki, ale gdy już wychodzą to bardzo ciężko jest mi się za nie zabrać

Spodziewałem się czegoś innego po tym odcinku, ale i tak jestem zadowolony

Ciekawy wątek z tą rodzinką na wyspie. Jestem ciekaw czy jeszcze kiedyś powrócą(a przynajmniej zostało tylko tych dwóch synów). Daniel zdecydowanie był najlepszy w tym odcinku. Jego nieufność, przesłuchiwanie Stranda. Nie minie dużo czasu, aż powie o tym reszcie grupy.

Na plus też również relacja między naszymi, a rodziną z wyspy. Chris-Seth, Madison-Melissa, Travis-George, Nick-Harry. Fajnie się ich oglądało, przy pierwszym ich spotkaniu mieliśmy mały powiew normalności życia codziennego. Za to plus.

Dobrze ogląda mi się Chrisa. Chłopak już nie zaznacza aż tak mocno żałoby po śmierci matki, ale wciąż widać, że cierpi, stara się jednak to odreagować(w inny sposób niż dawanie po twarzy ojcu).

Jedna rzecz mnie trochę kuję. Podczas sceny gdy Seth i Chris wybijają sztywnych ten pierwszy mówi, że nie umieją się wspinać i są trochę ślamazarne. A z tego co pamiętam z 1 sezonu TWD który dzieje się w mniej więcej tym samym czasie co 2 sezon FTWD sztywni mogli biegać, wspinać się itp. Troszkę tego nie łapię

Odcinek dostaje ode mnie 8/10. Niby zapychacz, ale przyjemnie się go oglądało.

U mnie podobnie jak tydzień temu- odcinek przyjemny, ale niczym nie zachwycił. Szczerze mówiąc spodziewałam się, że może trafią już na ten wrak samolotu albo na Jacka, a tu olali to całkiem i dali filer. Tak czy inaczej wyszło całkiem nieźle.

Rodzinka została świetnie zaprezentowana i bardzo podobało mi się zakończenie tego wątku. Przypuszczałam, że przynajmniej jedno z tych dzieci wezmą ze sobą, a tu starszy brat przychodzi ze strzelbą i chce zostać na wyspie. FTWD w tym momencie nieźle mnie zaskoczyło, ale pozytywnie. Jeszcze ten widok zombie-matki bardzo klimatyczny i smutny.
Co do samej wyspy, nie do końca rozumiem czemu matka chciała oddawać te dzieci, mieli jedzenie, wodę i wydawało się tam w miarę bezpiecznie, sama chętnie bym tam została. No ale matka nie żyje, dzieci jednak zostały, więc nie ma co się zastanawiać czy to byłoby dobre czy nie.

Bardzo polubiłam Chrisa, jego zachowanie i żałoba wydaje mi się tak logicznie poprowadzona. Dużo bardziej podobają mi się jego kłótnie z Travisem, które są normalne po tym jak Travis zabił mu matkę, niż takie robienie tatuaży przez Alicię.

Ale najlepiej w tym odcinku wypadł dla mnie Nick. Niby nic wielkiego nie robił poza szperaniem po szafkach za narkotykami, ale w relacji z tymi dziećmi był przeuroczy. Tak miło mi się to oglądało, że żałuję, że jednak nie zabrali ze sobą Harry'ego, aby Nick mógł być dla niego starszym bratem.

Jeszcze tak jak Tortuga wspominała żałuję, że ograniczają rolę Ofelii. Liczę, że w przyszłości w końcu coś z nią zrobią, bo na razie nie wiem co mam o niej dokładnie myśleć.

Jak mówiłam, odcinek dobry, więc daję 7/10 i czekam na więcej.

Co do samej wyspy, nie do końca rozumiem czemu matka chciała oddawać te dzieci, mieli jedzenie, wodę i wydawało się tam w miarę bezpiecznie, sama chętnie bym tam została. No ale matka nie żyje, dzieci jednak zostały, więc nie ma co się zastanawiać czy to byłoby dobre czy nie.

Już pisałam o tym, ale kobita zapewne rozważyła czarny scenariusz, że gdyby jej albo mężowi coś się stało, to te dzieci zostaną całkiem same. A tak to jak trafią do grupy, to ktoś się nimi zajmie. Ponadto, to nie było tam tak dokładnie bezpiecznie, bo z jednej strony co raz większa ilość trupów wyrzucana przez ocean, a z drugiej strony zombiaki z tego kurortu czy co to tam było. Dlatego wyspa to nie do końca dobry pomysł, bo w razie czego, nie ma za bardzo dokąd uciec, a na stałym lądzie jest więcej opcji. W końcu oni nie mają zamiaru się też bujać na tej łodzi nie wiadomo ile, tylko planują znaleźć jakieś bezpieczne miejsce.

Odcinek masakrycznie nudny, a inteligencja bohaterów/scenarzystów jest na poziomie 5 latka. Zachowania i logika postaci powoduje jedynie irytację i nic więcej. Zastanawiam się do kogo jest adresowany ten serial i coraz bardziej się skłaniam ku temu, że może to być gimbaza. Ocena 2/10, ponieważ ciągle jeszcze wierzę, że w końcu przestaną marnować potencjał jaki ma ten temat.

A możesz jakoś to bardziej rozwinąć, poza takimi ogólnikami do których ciężko się odnieść? :]