Jestem właśnie po seansie ""Blood in the streets". Cóż mogę powiedzieć, Fear dokonało czegoś czego TWD nie potrafi zrobić już od dobrych pięciu lat czyli wyemitowano cztery dobre epizody pod rząd. Odcinek jest konkretny w treści i charakterze swojego storytellingu. Gdzieniegdzie odczuwalne może być aż nadto wolne tempo i okazjonalny idiotyzm bohaterów (bardzo łatwe wmanewrowanie się w atak piratów), ale kilka nowości, dalsze utrzymywanie lekkiego suspensu oraz naprawdę zadowalająco prowadzona psychologia bohaterów są wystarczającymi by zrekompensować ewentualne niedociągnięcia. Hitem odcinka atak na Reeda i pierwszy kontakt Madison z wymaganą w tym świecie brutalnością. Naprawdę świetnie zrealizowana scena.

Aha, i tak przy końcówce, ogromny plus za Scotta i dobrze obsadzonych drugoplanowców. Większość aktorów "z doskoku" zaprezentowało akceptowalny poziom aktorstwa, którzy przełożył się na naturalność postaci.

Przez cały odcinek czekałem na wielką akcję Daniela. Z dziesięć razy pokazano jego łapy i wyczekiwaną akcję zrobiła Madison  Czy naprawdę nie było lepszego sposobu, żeby zapełnić odcinek? Trzeba było tyle razy pokazywać jak próbuje się uwolnić, skoro nic z tego nie wynikło? Na plus Piraci z Karaibów, chociaż oczekiwałem bardziej charyzmatycznego i brutalnego przywódcy. No cóż, może się rozkręci. Akcja ze snajperem niezła, ale w obliczu tych łapek Daniela całkowicie rozczarowująca.

Witam majową porą. Po obejrzeniu odcinka, stwierdzam że trochę się zawiodłem. Po raz pierwszy od rozpoczęcia się drugiego sezonu, sprawdzałem co jakiś czas ile do końca odcinka. I przyznaje się bez bicia, że retrospekcja Strandowa mnie wynudziła, jakieś takie ballady i romanse gejowsko biznesowe. Ja rozumiem, że Victor ma jakieś układy z biznesmenami ale żeby tak iść beztrosko w ślinę z jakimś Januszem z Meksyku? Jestem dość tolerancyjny, ale to wzbudziło we mnie lekki niesmak.

Tak jak już Tortuga napisała wyżej, ciekawy motyw Nicka i miasteczka namiotowego. Trochę się bałem. Ale tylko trochę, później już się zrobiło groteskowo. Cały ten motyw z akcją "Jack'a Sparrow'a" i jego ferajny jakoś do mnie nie przemówiła, ciągle tylko pokazywali ręce Salazara, jakby co najmniej jakąś bombę majstrował tam za tymi plecami. A suma sumarum nie wykazał się niczym szczególnym.

Odcinkowi daję mocno naciągane 7/10 za motyw Nicka i ciekawą akcję z końcówki odcinka. Teraz trzeba zaczekać tydzień, żeby sobie obejrzeć akcję z odbijania Dzielnego Mechanika Travisika. Młotek,  śrubokręt i do dzieła załogo Abigail. 

Po obejrzeniu odcinka mam kilka przemyśleń. Dlaczego Nick był nagi? Dlaczego akurat go wysłał? Wystarczyło tylko przybić gdzieś do brzegu i samemu poszukać tego przyjaciela. Znaleźli Stranda(czy jak to sie tam pisze) na wielkim ocenie, brawo oni. I na koniec, nie mam nic do gejów ale fuj dlaczego to pokazali w taki sposób, najgorsza końcówka odcinka jaka mogła być.

Pierwszy raz obejrzałem odcinek TDW lub FTWD na raty. Nie dało się go wciągnąć na raz. Zupełnie jak tanie wino. I zupełnie jak po tanim winie pozostał niesmak w buzi.

Po prostu tym razem ilość idiotyzmów nie została przykryta innymi elementami. Nie było tu żadnych ciekawych scen akcji, a wychwalana przez niektórych interakcja między postaciami była na poziomie średnio rozgarniętego gimnazjalisty...

Fatalne toto było. Maksymalnie 3 punkty.

Swoją drogą to i tak dosyć subtelnie ukazali Stranda i jego chłopa, ale też dla mnie ten "Janusz z Meksyku" był obleśny Lepszy już był ten jego wspólnik.

Ogólnie odcinek podobał mi się.

Nick i jego wyprawa pokazana w bardzo fajny sposób. Na początku zastanawiałam się, dlaczego nikogo o niej nie poinformował i jaki jest cel tej wycieczki, no ale wkrótce wyjaśniło się, że to Strand go na nią wysłał. Akurat, na upewnienie się czy flaki odwrócą uwagę martwych był to idealny moment. Poza tym... W ramach wyjaśnienia, bo niektórzy pytali: Nick był nagi, ponieważ na czas pływania w zimnej wodzie zdjął ubrania i spakował je do worka, żeby po wyjściu na ląd móc założyć suche ubrania, by nie dopuścić do wyziębienia.

Co do flashbacków, to nie bardzo podobało mi się w jaki sposób zostały wtrącone. Jak dla mnie, wyglądało to jakby odcinek został poszatkowany. Co do samej treści, to nie było źle. Jedynie chwilami trochę się nudziłam.

Akcja z "piratami"... Aktorzy spisali się, ale sam pomysł nie bardzo mi się podobał. Kiedy wpadli na Abigail i udowodnili, że pomocy jednak nie potrzebują, spodziewałam się, że to ludzie próbujący przejąć łódź, bo są przyciśnięci do ściany i próbują przetrwać, a nie jakaś zorganizowana szajka. Bo tak naprawdę ile czasu minęło od początku epidemii? Zdążyliby w tak krótkim czasie zgromadzić się, ustanowić lidera i ustalić, że będą oszukiwać ludzi, żerując na ich nieszczęściu i staną się bezwzględni? No nie wiem. Ja nie do końca to kupuję. Poza tym, rzeczywiście, te najazdy kamery na próbującego się uwolnić Daniela, co finalnie się nie stało, trochę mnie dobiły. Na dodatek, mając liczebną przewagę, zamiast działać zaczekali na resztę "piratów". Natomiast, kiedy Travis był na dole razem z tym facetem, to tylko czekałam aż odwróci jego uwagę (coś w stylu: aaa, pomóż! przytrzymaj to, szybko! ) i wbije mu śrubokręt w szyję (dobra, żartuję , tamten na pewno jakoś wystrzeliłby z broni, a banda z góry usłyszałaby to i rodzina Travisa byłaby zagrożona, co jednak nie zmienia faktu, że fajnie byłoby to zobaczyć ). Na koniec, ci źli, niekoniecznie chcieli pozwolić odpłynąć naszej grupce w całości, ale oczywiście w idealnym momencie pojawił się Nick i jego nowy kumpel. Dwa strzały + akcja Madison, dodatkowo przyprawiona przez Chrisa i po sprawie.

Ale podsumowując, oceniam odcinek pozytywnie.